ქაღალდი, მავთული, თიხა, ხის ტოტები: გაბრიაძე თავის ქმნილებებს ნამსხვრევებისგან ძერწავს და როდესაც ისინი კვდებიან, სცენის მტვერში აქრობს: მტვერი ხარ და მტვრადვე იქცევი. სულის შთაბერვის გარეშე ჩვენ არაფერს წარმოვადგენთ

Financial Times

„რეზო გაბრიაძის თეატრი არტისტისა და პოეტის სულის ანარეკლია. ის თავად წარმოადგენს თეატრს, მთელ თავის მრავალფეროვნებაში: დრამატურგი, პროდიუსერი, მუსიკოსი, დიზაინერი. ამ შემოქმედებითი მუშაობის შედეგი შესანიშნავია. მისი ნიჭი მრავალფეროვანია…“

                                                        Le Figaro

ეს არის თოჯინური ხელოვნების უმაღლესი ხარისხი.

The New Yorker

“ჩემი გაზაფხულის შემოდგომა” თბილისის მარიონეტების თეატრის სხვა სპექტაკლების მსგავსად რეზო გაბრიაძის მიერ არის ჩაფიქრებული, დაწერილი, დადგმული და გაფორმებული. მისი თემები – სიცოცხლე, სიკვდილი და საგანთა იდუმალებაა…სპექტაკლი საოცარი ხიბლით გამოირჩევა.
Financial Times

„… ყველა პერსონაჟი მარიონეტია, 3 ფუტზე უფრო დაბალი სიმაღლის, ზოგი კი საერთოდ ცეროდენა. მაგრამ მიუხედავად ამისა, მათი სცენები უფრო დიდებული და გულის შეკუმშვის განცდის გამომწვევია, ვიდრე რეალური მსახიობების მიერ ნათამაშები. “

Financial Times

“სტალინგრადის ბრძოლა” უსასრულო ელეგიაა… მგრძნობიარე დელიკატურობით, რომლის ეფექტი ლამაზი, მძაფრი და უსასრულოა.

The New York Times

ეს რეზო გაბრიაძის განსაკუთრებული გენიაა ეპიკური პრობლემები პატარა მარიონეტების მაშტაბით წარმოაჩინოს

American Theater

ძნელია შეადარო „სტალინგარდის ბრძოლა“ რაიმეს, რაც მანამდე შეიძლება ენახა ამერიკელ მაყურებელს… ტექნიკურად „სტალინგრადის ბრძოლა“ მარიონეტული სპექტაკლია, მაგრამ ის ისევე შორს არის მარიონეტებზე ჩვენი წარმოდგენისგან, როგორც ქარიშხალი უბრალო დაცემინებისაგან
The Washington Post